دکتر مهران حسنی
دبیر و نایبرییس انجمن گردشگری پایدار سبز مازندران
عضوانجمن متخصصان گردشگری ایران
گردشگری و سفر صنعتیست که محوریت در آن انسان است و جابهجایی و حرکت او از مبدا و محل زندگی به مناطق دیگر، شکلگیری این صنعت پویا و پربازده را رقم زده است. و با ورودش نیاز و تقاضا برای عرضه محصولات مختلف را در منطقه به وجود آورده و یا افزایش می دهد و بازخورد حضورش، رشد اقتصادی، درآمدزایی، اشتغالزایی، تعاملات فرهنگی و اجتماعی خواهد بود.
اما آنچه به عنوان عامل انگیزشی موجب پدیده سفر به مقاصد خاص میشود، جاذبههای گردشگری اعم از فرهنگی، تاریخی، طبیعی و…، است که شرطیست لازم، ولی کافی نیست.
شرط کافیِ آن وجود تسهیلات و خدمات گردشگری شامل تاسیسات و تجهیزات مربوط به مراکز اقامتی، پذیرایی، تفریحی و سرگرمی، همچنین بودن سیستم حمل و نقل و شبکه راههای دسترسی استاندارد است که از مهمترین اَشکال عرضه در این صنعت محسوب میشود.
در ارتباط با ارائه خدمات و تسهیلات گردشگری، ایجاد زیرساختها بهویژه در حوزه دسترسی، نقش مهمی را ایفا میکند، که بخش عمده آن توسط دولت و باتخصیص بودجه دولتی جهت گسترش جادهها، توسعه و تجهیز فرودگاهها، بسط و اصلاح سیستم حمل و نقل و …، است تا بسترهای لازم برای آرامش خاطر و امنیت گردشگران را فراهم نماید.
لذا دسترسیهای زمینی، هوایی و دریایی را باید از زیرساختهای اجتنابناپذیر و ضروری در توسعه گردشگری قلمداد کرده و بخشهای راه، حمل و نقل و گردشگری را به عنوان پارههایی که وابستگی و اثرات متقابل بر یکدیگر داشته و غیر قابل تفکیکاند، تلقی کرد.
مازندران به عنوان قطب و مقصد برتر کشور در رونق این صنعت پربازده، نقش بیبدیلی دارد و از راههای دسترسی استراتژیک جادهای بهویژه با پایتخت برخوردار است.
اغلب مسافرت گردشگران و مسافران به این استان از طریق شبکههای جادهای و باخودروهای شخصی صورت میگیرد.
هر یک از این مسیرها خود میتوانند به عنوان جاذبه گردشگری و برای گردشگران خوشقریحه و ذوق، بخشی از لذت و تجربه سفرشان و زمینه اکتشاف مقاصد، جاذبههای طبیعی، تاریخی و فرهنگی جدید و نو را در راهها که از این پتانسیل بهرهمندند، به شمار آیند تاعلاوه بر اثرگذاری اقتصادی بر درآمد جوامع محلی در مسیر جادهای، از طریق اقامت و پذیرایی در اقامتگاههای بومگردی و عرضه محصولات بومی با کارکردهای فرهنگی و اقتصادی، توزیع جمعیتی گردشگران در مکانهای برخوردار از مبادی ورودی استان، و توزیع عادلانه درآمد حاصل از گردشگری که از وظایف دولت است، صورت پذیرد. از دیگرنتایج آن نیز میتوان به کم کردن بار ترافیکی جادهای بهویژه در ایام تعطیلات مناسبتی و روزهای آخر هفته خواهد بود که اغلب مشکلاتی را برای ساکنین در مسیرهای دسترسی بهوجود میآورد.
همچنین ذکر این نکته ضروریست؛ در بخشی از دستیابی به این اهداف، باید به سیما، منظر و مبلمان جادهای برای ایجاد جذابیتهای بصری در جامعه هدف یعنی گردشگران، در برنامهریزی و اجرا توسط دولت، نیز بخش خصوصی که فعالیتهایشان در این راستا باید مکمل یکدیگر باشد و عدم هماهنگی و همکاری آنها آسیب جدی به برنامهها و عملیات اجرایی پیشبینی شده وارد میکند، توجه جدی معطوف داشت.
1403/06/02