چندی است به واسطه رسانه های مجازی مختلف اخباربا سرعت و
در کمتر از چند دقیقه به مخاطب منتقل می شود.
سرعت انتقال اخبار در عصر دیجیتال و انقلاب رسانه ای یک امکان خوب و ویژه تلقی می شود، در کنار محاسن آن دارای معایبی است که اعتبار خبری و رسانه ای را متزلزل کرده است.
انتشار اخبار با سرعت ضمن ضربه به اصالت خبر و یا خبرهای خلاف واقع موجب بد بینی در بین مخاطب خواهد شد.
از سوی دیگر بی هزینه بودن وسیله رسانه ای بدون هزینه های ستادی و کاغذ و چاپ و غیره باعث شد رشد قارچ گونه کانال ها و شبکه ها که هر کدامم مدعی مرجع خبری هستند شکل بگیرد و صد البته هم کسانی وارد این عرصه شدند که صلاحیت لازم را ندارند.
متاسفانه تاثیر گذاری این کانال ها و شبکه ها نه تنها برای مخاطبین عام بلکه در بین مدیران و مسئولین نیز اثر گذار بوده است.
تعدد این کانال ها و شبکه ها مسئولین شهرمان را وا داشت تا هر یک را به سوی خود جذب کنند و نتیجه آن هم معلوم است، گاها اخباری را در بعضی از شبکه ها می خوانیم و مدح و ثنائی از فلان مدیر میبینیم که فقط می توانیم لمپنیسم رسانه ای آن را بنامیم.
هر آنچه که مدیر و مسئولی می خواهد راست و دروغ به خورد مخاطبین داده خواهد شد. مسئولین شعار محوری که عملکرد آنان اگر مورد بررسی قرار گیرد ، فقط در حد همان پیش خبرهایی است که اینگونه رسانه ها منتشر کرده اند.
از بزرگنمائی اخبار بی اهمیت تا نوید برای کاری در آینده همه و همه باعث شده که از اعتبار رسانه های مجازی کاسته شود.
گاها دعواهای این شبکه های مجازی نیز خواندنی است، دعواهایی از جنس منفعت که همکارانمان بر سر موضوعی که مربوط به مسئول یا مدیری است همدیگر را نفی می کنند و گاها به افشاگری هایی نیز دست می زنند.
روزی که رسانه مزدوری کند و رسالت خود برای منافع زیر پا بگذارد همین خواهد شد که هم صنف ها به جان هم بیوفتند و اعتبار خود را از دست بدهند و متاسفانه مدیران هم سوء استفاده های خود را انجام دهند.
به نظر من رسانه ها باید با سوال هایی که عنوان آن پس چی شد؟ کار خبری را متناسب با رسالت خود سر لوحه قرار دهند
تا موقعی که رسانه پرسشگر نباشد و مجیز گوی افراد باشد، شاید در کوتاه مدت منافعی را بدست آورد ، اما آن رسانه و آن شخص را باید سوخته شده محسوب کرد.
ضمن اینکه خیلی از رسانه ها نیز در بازی های سیاسی بین مسئولین آنچنان ناخواسته نقش بازی می کنند که بعدا قربانی آن موضوع هم خواهند شد.هدف از اینگونه مطالب حفظ حرمت و جایگاه خبرنگاران و رسانه هاست. صنف خبر نباید آلت دست مدیرانی قرار گیرد که یا بازی های سیاسی دارند و یا با اخبار جعلی و دل خوش کنک قصد فریب افکار عمومی را دارند.یار کشی رسانه ای نیز آفت دیگری است که به خصوص در رسانه های مجازی به شکل چشمگیری دیده می شود.
ناخواسته مسیر عده ای در صنف خبر به سوی نا کجا آباد می رود ، لازم است همکاران به اعتبار گروهی این صنف توجه کنند، اعتبار و وزن اخبار را بالا ببرند، پرسشگری کنند، با استدلال و مدارک انتقاد کنند و افشاگری کنند، نهضتی را راه بیاندازند که مسئولین که فقط شعار محور هستند و کاری انجام نمی دهند به مردم معرفی شوند.
جایگاهی را اگر کسی از مسئولین اشغال کرده و توانمند نیست باید با تحلیل ها و نقد های خبرنگاران متزلزل شود و بدست مدیری توانمند سپرده شود.امید است جامعه خبری آمل مطابق رسالت خود مسیر منحرف شده اطلاع رسانی را به مسیر اصل خود برگردانند و از این منفعل بودن خارج شوند.
