نشریه صبح آمل همواره در جهت روشنفکری و اطلاع رسانی بی طرفانه پیشگام بوده و در این سالهای متمادی این روش را به اثبات رسانده است .
این نشریه همیشه منتقد روش های اطلاع رسانی و اعلام خبر از سوی دستگاه های دولتی بوده و هست . اعتقاد به اینکه هر دستگاه و هر مسئولی بخواهد یک طرفه نظرات خود را در زمان های مدنظر خودش بیان کند ارزش خبری ندارد و نمی توان آن را خبررسانی نام گذاشت و فقط تبلیغات در رپرتاژ نام اینگونه اخبار است.
متاسفانه نگرش مسئولین نیز به همین سمت رفته و معمولا پاسخگویی به سوالات افکار عمومی و مطالبات مردم را فقط زمانی می دانند که در شبکه های اجتماعی مورد نقد قرار گیرند جدای از بحث نقد ها و انتقادات منصفانه و غیر منصفانه و گاها بی نزاکتی هایی که در شبکه های اجتماعی و رسانه ها گاها علیه مسئولین رخ می دهد می تواند معلول همان نگرش باشد که اعتقادی به پرسشگری جامعه خبری در مسئولین دیده نمی شود.
وظیفه خبرنگار پرسشگری و همانگونه که از نام این واژه پیداست نگارش اخبار با دیدگاه های رسانه ای است و اگر قرار باشد دیکته شود و یک طرفه خبرنگار شنونده باشد و در صورت پرسشگری مغضوب شود و در لیست سیاه مسئولین قرار گیرد ما عنوانی غیر از خبربیار نمی توانیم برای آن نام گذاری کنیم.
از چندی پیش نشریه صبح آمل در جهت همین رسالت مطبوعاتی خویش تقاضای گفت و گو با رییس جهاد کشاورزی و شهردار آمل را ارائه کرد، متاسفانه رییس جهاد کشاورزی پس از 10 روز قرار مصاحبه را تعیین و در ساعت تعیین شده قرار را لغو کرد و پس از دو هفته آن مجددا قراری را اعلام کرد که مورد موافقت نشریه قرار نگرفت؛ چرا که برای وقت مصاحبه بیش از یک ماه وقت تلف شد!؟
شهردار بی رمق در دوره جدید نیز اصلا پاسخی به درخواست نداد و پس از گذشت یک ماه هنوز وقتی تعیین نکرده !؟
اما در نظر داریم از این پس با توجه به رسالت خود و اطلاع رسانی مطلوب تقاضاهای تعیین وقت مصاحبه که از جمع شدن سوال های متعدد مردم ارائه خواهد شد و در صورت عدم پاسخ مناسب و بی توجهی آن مدیر مربوطه به درج سوالات بی پاسخ با عکس و نام مسئول مربوطه اکتفا کنیم و قضاوت را برعهده مردم فهیم آمل بگذاریم تا شاید بتوانیم این سد مقاوم پاسخگویی به خبرنگار را بشکنیم و راه را هموار کنیم .
امید است جامعه خبری آمل نیز به یک اعتماد ناگسستنی دست پیدا کنند تا در جهت وظیفه های اصلی خود باعث رشد و شکوفایی شهر باشند .
تصور کنید لحظه ای اگر پرسشگری از مسئولین نباشد و یا حتی نکاتی که به مسئولین یادآوری می شود وجود نداشت ، مردم چه وضعیتی پیدا می کردند ؟!
جامعه خبری آمل باید تغییری اساسی را ایجاد کند نه اینکه بعضی از منتقدان به مشاورین حقوق بگیر (برای سکوت) تبدیل شوند و بعضی ها هم برای رپرتاژ اولین نفری باشند که در برنامه های خبری حضور پیدا می کنند و بله و چشم قربان آنها گوش فلک را کر می کند.
هرچند نباید منکر وجود مدیرانی شد که به دور از حاشیه به کار خود مشغول هستند و همواره پاسخگو و مشتاق به گفت و گو هستند ، اما متاسفانه اکثر مدیران به اپیدمی فرار از خبرنگار پرسشگر دچاره شده اند.
