افشین جمشیدی لاریجانی
هفته پیش رو ایامی است که به رییس جمهور و کابینه و مدیران و مسئولین دولتی تعلق دارد ، مناسبتی است که مرسوم است در این ایام ، دستاوردهای دولت به نمایش گذاشته شود و فعالیت های دولتمردان به اطلاع عموم برسد و طرح ها به بهره برداری برسد و به عنوان دستاورد در کارنامه دولت ثبت گردد.
هفته ای که باید نوید بخش عمران و سازندگی و توسعه کشور باشد اما امسال هفته دولت را می توان هفته
بی رمق در نمایش توسعه کشور نامید.
رکود بی سابقه، کسب و کار ضعیف ، قدرت اقتصادی پایین مردم ، نبود انگیزه برای تولید ، بی مهری بانک ها، خواب خرگوشی دولت و چشم بستن بروی تمامی مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم ، فشارهای نابرابر و ضالمانه مالیاتی همه و همه باعث شده که امسال بی رونق ترین هفته دولت رقم بخورد، هفته ای که افتتاح آسفالت!؟ سنگ فرش پیاده رو!؟ و کلنگ زنی ها نمایشی در شهرها به عنوان نوید هفته دولت رقم بخورد، خود نشان از این مشکلات دارد اگر امروز قرار بود، هفته تعطیلی های واحدهای تولیدی و کسب و کار را جزو آمار قرار دهیم هفته پررونق و شلوغی را شاهد بودیم .
افول شهرک های صنعتی آمل و محمودآباد و کم رمق بودن فعالیت های واحد ها، کار را به جایی خواهد کشاند که اگر این رویه بی توجهی دولت و دولتمردان به اقتصاد کشور ادامه پیدا کند سال آینده در هفته دولت باید ، افتتاح کاشت گل و سبزه را به عنوان دستاورد به مردم معرفی کنیم.در این وانفسای اقتصادی و کمر شکن برای فعالان اقتصادی ، دولت تدبیر و امید که معلوم نیست مردم به کدام تدبیر باید امیدوار باشند ، فشارهای مالیاتی را با اختیاراتی که به مدیران مالیاتی سپرده اند آنچنان زیاده کرده است که حاصل آن نه تنها شفاف سازی مالیاتی نخواهد بود ، بلکه مرگ تدریجی فعالیت های اقتصادی قلمداد می شود.
فعالان اقتصادی زیرزمینی که نه تابلویی دارند و نه نشانه ای در خواب مسئولین همچنان به فعالیت خود ادامه می دهند و و آنهایی که بیشترین اشتغال و ثمر اقتصادی را برای کشور رقم می زنند ، زیر فشار ها و ظلم های مالیاتی کمر خم کرده اند.
چه خوب بود در هفته دولت مسئولین محترم شهرمان روزی را هم به عنوان روز عمل برای رفع مشکلات اقتصادی قرار می داند تا خروجی جلسات و ستاد تسهیل و امثالهم نه فقط برای چند تولید کننده موج سوار ، بلکه برای فعالان اقتصادی و اشتغالزا نیز برای مردم روشن و هویدا گردد تا شاهد رفع مشکلات و شاهد کمی رونق بر کسب و کار باشیم .
امروز بانک ها و دستگاه های مالیاتی خائنین به اقتصاد کشور هستند ، امروز در آمل و محمودآباد ، سلیقه های ممیزان مالیاتی به عنوان داروغه های اخذ مالیات که در داستان ها وجود داشت به کابوس فعالان اقتصادی تبدیل شده است .ممیزی که در بین همکاران خود چرخ دادن ناعادلانه قلم را برای اخذ مالیات بیشتر از فلان واحد صنفی افتخار می داند و کوچکترین بهره ای از وجدان و انصاف نبرده است و هیچ راهی برای اعتراض برای این امضاهای سلیقه ای وجود ندارد را می توان امروز آفت اقتصاد و کسب و کار نامید.امروز اگر مسئولین ما مجبور به افتتاح کوچه آسفالت ها و سنگ فرش ها هستند باید به آسیب شناسی آن توجه کنند! چرا که شاید همه این مشکلات از سر منشاء دولت باشد، اما بخش عمده ای از آن را همین مسئولین با تسهیل و راست آزمایی ها می توانند در شهر خودشان به نتیجه برسانند.کارمند بانکی که به عنوان کارشناس یک نهاد پولی برای یک نامه 20 روز زمان را تلف می کند و وقتی هم پیگیری می شود ، با تحکم و ناراحتی پاسخ می دهد و فعال اقتصادی باید برای یک کارمند گردن کج کند و دم فرو نزد که کار بدتر نشود را می توان خائن به اقتصاد کشور معرفی کرد.
در این چند سال اخیر و فشار های رکود اقتصادی ، فکر مهاجرت را بعد از نخبگان علمی به ذهن نخبگان اقتصادی معطوف کرده است ، و اگر این سکوت مرگبار دولت برای اقتصاد همچنان ادامه پیدا کند ، به زودی شاهد تعطیلی بیشتر کارخانه ها و واحد های کسب و کار و فرار نخبگان اقتصادی و مهاجرت آنها خواهیم بود.
امید است هفته دولت هایی پر رمق و افتتاح طرخ های مهم و زیربنایی را جشن بگیریم .
